We zijn verdrietig dat we afscheid hebben moeten nemen van Peter de Wit. Een fijne kerel en biljartliefhebber, die zo’n 30 jaar geleden begonnen is met

het mogelijk maken van biljarten voor mensen met een verstandelijke of meervoudige beperking. Hij deed dit op zijn unieke ingetogen manier met

enthousiasme en humor.

Naast het begeleiden van “zijn” cluppie “Het Groene Laken”, heeft hij ook aan de wieg gestaan van de Werkgroep Verstandelijk Gehandicapten. Later ging

dit over in een officiële Commissie van de KNBB: de Commissie VG-Biljarten (CVG).

Daar hebben we hem leren kennen als een bevlogen pleitbezorger van de VG-biljartsport, waarbij hij met hart en ziel zich een krachtige, gemotiveerde

belangenbehartiger van de spelers toonde. Het leek doorgaans dat hij enthousiaster en fanatieker was over de VG-spelers dan over zijn eigen kunsten op

de biljarttafel.

Hij heeft zijn energie met liefde en toewijding in de VG-biljartsport verwerkt met mooie resultaten, maar heeft ook anderen geïnspireerd en warm

gemaakt om mee te werken aan het mogelijk maken van biljarten voor deze geweldige doelgroep.

Biljartclub “Het Groene Laken” is een indrukwekkend deel van zijn nalatenschap, waarvoor hij veel respect en waardering verdient. Aan Jan Udo is de eer

ten deel gevallen om dit voort te zetten. We zijn er zeker van dat Peter deze indrukwekkende erfenis met een gerust hart aan hem toevertrouwt en dat hij

blij is met zijn inzet voor de Commissie VG-Biljarten, als belangenbehartiger van alle biljarters met een beperking.

Hij is in besloten kring gecremeerd.

Dag Peter de Wit. Dankjewel! Je zal door velen erg gemist worden.

Namens de CVG,

Dick van Egmond.

In november 2012 ben ik (Jan Udo) op een woensdagavond bij Peter bij ’t Groene Laken aangeschoven. ’t Groene Laken bestaat dit jaar 30 jaar en wat had ik dit graag samen met Peter en onze leden willen vieren. Je bent er vanaf dag 1 in 1995 bij betrokken geweest. Oud-speler Piet van der Broek, inmiddels al weer een tijdje niet meer onder ons, kwam op een, naar ik meen vrijdagavond, in de Jansstraat biljarten met andere vg-spelers. Je had in die periode ook jeugdclub onder je hoede en er werd gevraagd of je een oogje in het zeil wou houden. Zo geschiedde en 30 jaar later is ’t Groene Laken er nog steeds. Samen met Jos Breij van stichting gehandicaptensport Haarlem heb je er een mooie club van gemaakt. Je bent ook nauw betrokken geweest bij de oprichting van de vg-commissie binnen de Koninklijke Nederlandse Biljartbond en het eerste Nederlands Kampioenschap Biljarten voor teams met vg-spelers. Coby en Wilfried, twee spelers van ’t Groene laken, zijn in 1999 met een programma van Paul de Leeuw hiermee op televisie geweest! Houtbewerken, lesgeven en biljarten, grote passies van je. Over je tijd als leraar heb je altijd vol enthousiasme verteld, de leerlingen, de ouders, de proefjes die je deed. Maar ook je tijd bij Senft waar je voor allerlei soorten zonwering offertes maakte kwam regelmatig ter sprake. Voor de kleinkinderen heb je het nodige van hout gemaakt. Maar ook houten schansjes die je maakte waar je een biljartbal vanaf kon laten rollen zodat je kon bepalen hoe snel of langzaam het biljart was. En het laatste dat je voor ons gemaakt hebt is een gesloten doos met drie gaten erin en als je de biljartbal in het buitenste gat speelt kwam die weer naar buiten uit het andere buitenste gat. Alom verbazing op de clubavond! Je kinderen en kleinkinderen waren erg belangrijk in je leven. Dit kwam ook regelmatig ter sprake. Eigenlijk kwam alles wel ter sprake op de woensdagavond. Ook hoorde je mijn verhalen en problemen aan en had je altijd wel een wijs woord of advies. Dat ga ik echt missen. Je bent een verdienstelijk driebander en dat deed je graag. Het diamond systeem met het bijbehorende rekenwerk had je helemaal onder de knie. Losse ballen over meerdere banden gingen eigenlijk nooit mis. Die had je perfect uitgerekend. Met de nationale competitie speelde je door het hele land van Groningen tot voorbij Rotterdam. Je kon dan ook prima de jongens van ’t Groene Laken uitleggen hoe ze een bepaalde stoot moesten maken. Maar je kon je soms vreselijk opwinden wanneer je aanwijzingen niet opgepakt werden. Oelewapper die je bent…., kregen ze dan te horen. Maar het plezier hebben tijdens het spelletje en de toernooien die we met ’t Groene Laken deden stond voor jou altijd voorop. Dit gaf je de jongens mee aan het begin van een toernooi of wedstrijd, geniet ervan. Ook zo’n vast ritueel was de loterij bij het NK Teams of het NK Persoonlijk in Hoorn. De gekochte loten uitleggen op tafel of de biljarttafel en dan maar horen of je wat gewonnen had. Dat was dan vaak weer een aanwinst voor onze eigen prijzentafel met de spelletjesavond! We hebben samen ook veel gelachen, biljartpommeransen die je voor anderen weer als nieuw maakte kwamen volgens jou uit de rechterdij van een speciaal soort Fins rendier. Ik kwam niet meer bij als je dat met droge ogen aan het verkondigen was wanneer iemand weer zijn gerepareerde top-end kwam ophalen. Je hebt me veel geleerd en daar ben ik je erg dankbaar voor. Ik ga je net zoals iedereen erg missen. Je humor, je scherpzinnigheid en je wijze woorden! Dankjewel voor alles. Namens BV ‘t Groene Laken Jan Udo

We zijn verdrietig dat we afscheid hebben moeten nemen van

Peter de Wit. Een fijne kerel en biljartliefhebber, die zo’n 30 jaar

geleden begonnen is met het mogelijk maken van biljarten

voor mensen met een verstandelijke of meervoudige

beperking. Hij deed dit op zijn unieke ingetogen manier met

enthousiasme en humor.

Naast het begeleiden van “zijn” cluppie “Het Groene Laken”,

heeft hij ook aan de wieg gestaan van de Werkgroep

Verstandelijk Gehandicapten. Later ging dit over in een officiële

Commissie van de KNBB: de Commissie VG-Biljarten (CVG).

Daar hebben we hem leren kennen als een bevlogen

pleitbezorger van de VG-biljartsport, waarbij hij met hart en

ziel zich een krachtige, gemotiveerde belangenbehartiger van

de spelers toonde. Het leek doorgaans dat hij enthousiaster en

fanatieker was over de VG-spelers dan over zijn eigen kunsten

op de biljarttafel.

Hij heeft zijn energie met liefde en toewijding in de VG-

biljartsport verwerkt met mooie resultaten, maar heeft ook

anderen geïnspireerd en warm gemaakt om mee te werken aan

het mogelijk maken van biljarten voor deze geweldige

doelgroep.

Biljartclub “Het Groene Laken” is een indrukwekkend deel van

zijn nalatenschap, waarvoor hij veel respect en waardering

verdient. Aan Jan Udo is de eer ten deel gevallen om dit voort

te zetten. We zijn er zeker van dat Peter deze indrukwekkende

erfenis met een gerust hart aan hem toevertrouwt en dat hij

blij is met zijn inzet voor de Commissie VG-Biljarten, als

belangenbehartiger van alle biljarters met een beperking.

Hij is in besloten kring gecremeerd.

Dag Peter de Wit. Dankjewel! Je zal door velen erg gemist

worden.

Namens de CVG,

Dick van Egmond.

In november 2012 ben ik (Jan Udo) op een woensdagavond bij Peter bij ’t Groene Laken aangeschoven. ’t Groene Laken bestaat dit jaar 30 jaar en wat had ik dit graag samen met Peter en onze leden willen vieren. Je bent er vanaf dag 1 in 1995 bij betrokken geweest. Oud- speler Piet van der Broek, inmiddels al weer een tijdje niet meer onder ons, kwam op een, naar ik meen vrijdagavond, in de Jansstraat biljarten met andere vg-spelers. Je had in die periode ook jeugdclub onder je hoede en er werd gevraagd of je een oogje in het zeil wou houden. Zo geschiedde en 30 jaar later is ’t Groene Laken er nog steeds. Samen met Jos Breij van stichting gehandicaptensport Haarlem heb je er een mooie club van gemaakt. Je bent ook nauw betrokken geweest bij de oprichting van de vg- commissie binnen de Koninklijke Nederlandse Biljartbond en het eerste Nederlands Kampioenschap Biljarten voor teams met vg-spelers. Coby en Wilfried, twee spelers van ’t Groene laken, zijn in 1999 met een programma van Paul de Leeuw hiermee op televisie geweest! Houtbewerken, lesgeven en biljarten, grote passies van je. Over je tijd als leraar heb je altijd vol enthousiasme verteld, de leerlingen, de ouders, de proefjes die je deed. Maar ook je tijd bij Senft waar je voor allerlei soorten zonwering offertes maakte kwam regelmatig ter sprake. Voor de kleinkinderen heb je het nodige van hout gemaakt. Maar ook houten schansjes die je maakte waar je een biljartbal vanaf kon laten rollen zodat je kon bepalen hoe snel of langzaam het biljart was. En het laatste dat je voor ons gemaakt hebt is een gesloten doos met drie gaten erin en als je de biljartbal in het buitenste gat speelt kwam die weer naar buiten uit het andere buitenste gat. Alom verbazing op de clubavond! Je kinderen en kleinkinderen waren erg belangrijk in je leven. Dit kwam ook regelmatig ter sprake. Eigenlijk kwam alles wel ter sprake op de woensdagavond. Ook hoorde je mijn verhalen en problemen aan en had je altijd wel een wijs woord of advies. Dat ga ik echt missen. Je bent een verdienstelijk driebander en dat deed je graag. Het diamond systeem met het bijbehorende rekenwerk had je helemaal onder de knie. Losse ballen over meerdere banden gingen eigenlijk nooit mis. Die had je perfect uitgerekend. Met de nationale competitie speelde je door het hele land van Groningen tot voorbij Rotterdam. Je kon dan ook prima de jongens van ’t Groene Laken uitleggen hoe ze een bepaalde stoot moesten maken. Maar je kon je soms vreselijk opwinden wanneer je aanwijzingen niet opgepakt werden. Oelewapper die je bent…., kregen ze dan te horen. Maar het plezier hebben tijdens het spelletje en de toernooien die we met ’t Groene Laken deden stond voor jou altijd voorop. Dit gaf je de jongens mee aan het begin van een toernooi of wedstrijd, geniet ervan. Ook zo’n vast ritueel was de loterij bij het NK Teams of het NK Persoonlijk in Hoorn. De gekochte loten uitleggen op tafel of de biljarttafel en dan maar horen of je wat gewonnen had. Dat was dan vaak weer een aanwinst voor onze eigen prijzentafel met de spelletjesavond! We hebben samen ook veel gelachen, biljartpommeransen die je voor anderen weer als nieuw maakte kwamen volgens jou uit de rechterdij van een speciaal soort Fins rendier. Ik kwam niet meer bij als je dat met droge ogen aan het verkondigen was wanneer iemand weer zijn gerepareerde top-end kwam ophalen. Je hebt me veel geleerd en daar ben ik je erg dankbaar voor. Ik ga je net zoals iedereen erg missen. Je humor, je scherpzinnigheid en je wijze woorden! Dankjewel voor alles. Namens BV ‘t Groene Laken Jan Udo